Daryl Siedentop, Ohio Eyalet Üniversitesi’nde Beden Eğitimi alanında saygın bir öğretim üyesiydi. Üniversitede bağlı bulunduğu Eğitim Fakültesi’nde idari görevler üstlendi ve verdiği hizmetle hem ülkesinde hem de uluslararası alanda büyük saygı gördü. Kuzey Amerika’daki spor pedagojisinin kurucu liderlerinden biriydi. Kariyerinin en önemli noktası kendisini çocuklar ve gençler için nitelikli bir beden eğitimi kavramını öğretmeye adamış olmasıydı. Beden eğitimine dört ana temada katkı getirdi.
Bunlar, oyun teorisi, spor eğitimi, ABD ulusal fiziksel aktivite politikası ve beden eğitimi öğretimi-öğretmen eğitimidir. Bu dört tema içinde yer alan spor eğitimi konusunda dünyanın önde gelen otoritelerinden biriydi ve fiziksel aktivite ortamlarında öğretim etkinliğinin analizinde en etkili bilim insanıydı. 1980’li yılların başında Spor Eğitim Modeli’ni yarattı ve konu ile ilgili ilk kitabı 1994’te yayınladı. 2001 yılında emekli olduktan sonra da birçok projeye liderlik yaptı. Seçkin bir öğretmen, bilgin ve üretken bir yazardı. 12 kitap yayınladı ve birçok dile kitaplarının çevirisi yapıldı. Kariyeri boyunca spor pedagojisinde çalıştı ve birçok kurumdan ödül aldı. Beden eğitimi alanında 80’den fazla doktora öğrencisine danışmanlık yapmakla birlikte meslektaşlarına mesleki kariyerlerinde danışmanlık yaptı. 28 Temmuz 1938 yılında dünyaya gelen Daryl Siedentop, 15 Temmuz 2021 yılında aramızdan ayrıldı.
Spor Eğitim Modeli
Bu model 1984 yılında Daryl Siedentop tarafından geliştirilmiş ve tanıtılmıştır. Spor Eğitimi Modeli (SEM), ilkokul, ortaokul ve lise düzeyinde beden eğitimi programlarında verilmek üzere tasarlanmış bir müfredat ve öğretim modelidir. Çocuklara ve gençlere, geleneksel öğretim ile öğretilmeye çalışılan sportif becerileri daha eğlenceli ve bilgiyi anlamlandırarak; bilgili, becerili ve istekli spor deneyimleri kazandırmayı amaçlamaktadır.
Öğrenciler, normal beden eğitimi ünitesinden daha uzun olan sezonlarda takım üyesi olarak sürece katılırlar. Kaptanlar, antrenörler, istatistikçiler, basın mensupları, spor yöneticileri ve ilk yardım sorumluları, kondisyoner gibi otantik spor ortamlarında gördüğümüz çeşitli ve gerçekçi rollerde hizmet ederek kendi spor deneyimlerinde aktif bir rol alırlar. Takımlar, beceri ve taktik oyunu öğrenmek ve geliştirmek için birlikte çalışırken takım üniformaları, isimleri ve tezahüratları aracılığıyla dostluk geliştirir. SEM'de program geliştirmeye rehberlik eden üç ana hedef; öğrencilerin yetkin, okuryazar ve istekli oyuncular olmalarıdır. Bu durum, öğretmenlerin öğrencilerin gerçekçi ortamlarda öğrenmesini kolaylaştıran öğrenme deneyimleri tasarlaması gerektiği anlamına gelir. Ülkemizde de 2018 yılında Seçmeli Spor ve Etkinlikleri müfredatında (T.C. Millî Eğitim Bakanlığı Talim Terbiye Kurulu Başkanlığı (meb.gov.tr)) öğretim programları içinde yer alan SEM ile atletizm, basketbol, bisiklet, okçuluk tenis ve yüzme spor dallarına ait öğretim programı bulunmaktadır.
Kaynak: Siedentop, D. (1994). Sport education: Quality PE through positive sport experiences. Champaign, IL: Human Kinetics
Hünük D. ve Saraç Oğuzhan N. (2017). Model Temelli Beden Eğitimi Öğretimi. Spor Eğitim Modeli. Editör: A. Dilşad Mirzeoğlu. Ankara: Spor Yayınevi ve Kitabevi. ISBN: 978-9944-379-86-1, 139-162.